مدح و ولادت امام هادی علیه‌السلام
ای «سُرّ مَن رَأیٰ»ی غم ما فقـیرها ای رویـش امـیـد، مـیـان کـویـرهـا ای خـالـق زیـارت کـلّ ذواتِ نـور ای جـامـعـه سُـرای تـبـارِ کـبـیـرها یا هـادی‌الاُمَـم! اگر انـوار تو نبـود بـیـراهـه می‌شـدنـد تـمـام مسـیـرهـا منّت کشیده عرش، برای جلوس تو اما نشسته‌ای به حـصارِ حـصیـرها مـعـلـوم شـد، امـامِ تــمـامِ خـلایـقـی تا سر گـذاشـتـند، به پای تو شیرها ای مظهرِ شکوهِ علی؛ چارمین علی! میلاد توست، مطـلع عـید غـدیـرها یا ایهاالعـزیز! تَـصَدَّق عَـلیَ الذَّلـیل عشق تو عزّت است، برای حقیرها یکبار هم به گوشۀ صحنت نظر بکن یکـدم بیا به دیـدن ما گـوشه‌گـیرها! بنـشـین کـنـار سـفـرۀ سائـل تـبارها برکـت بده به لـقـمۀ نان و پـنـیـرها |